Büyük tabiinlerden ‘Atâ ibn Ebî Rabâh rahimahuLlah şöyle dedi :
“Bir delikanlı bana bir hadis anlattığında, onu sanki o hadisi daha önce hiç duymamış gibi dinliyorum. Halbuki ben o doğmadan önce bu hadisi duymuştum.“
Şeyh Abdurrahman es Sa’di rahimahuLlah şöyle dedi :
“Sana birisi din ile ilgili veya dünyalık bir söz söylediğinde : O sözden haberdar olsan bile onu tartışmaman (yani bildiğini göstermek için sözünü kesmemen) güzel edeptendir. Muhatabına karşı, sanki o sözü sana söylemeden önce hiç duymamış gibi ol. Bu sözlerden faydalandığını muhatabına göster. Hikmetli insanlar bu şekilde yaparlar. Böyle yapmanın faydaları ise : Söz sahibini mutlu eder ve ona güven verir. Senide kibirden (kendini beğenmekten) ve kötü edepten korur. Çünkü bir söz söyleyenin sözünü tartışmak kötü edeplerdendir.“
